Żywotność stalowych kotłów w stosunku do żeliwnych

Średnia żywotność ekologicznych, stalowych kotłów, przy zastosowaniu zaworu termoregulacyjnego lub Laddomatu 21, wynosi 10 lat. Faktycznie jednak żywotność kotła w zależności od warunków, na które chcemy Państwu zwrócić uwagę poniżej, może być dłuższa lub krótsza.
Z tego powodu komory kotłów ATMOS są produkowane z najlepszej jakościowo blachy stalowej o grubości 6 mm.
Zasada działania:
Podczas zgazowywania przy pomocy dyszy albo na specjalnym ruszcie, dochodzi do tworzenia się rozżarzonego węgla drzewnego, nad którym dochodzi (przy ograniczonym dostępie powietrza) do wytwarzania się gazów mieszających się z powietrzem wtórnym.
Mieszanka ta następnie jest spalana w formie płomienia w dolnej komorze. Nad rozpaloną warstwą, gdzie dochodzi do wytworzenia się gazów jest przestrzeń, w której paliwo wstępnie wysusza się.
Podczas tego procesu dochodzi do wytwarzania się pary wodnej i pewnych gazów. Jeśli gazy i para wodna skondensują się, dojdzie do powstania związków wpływających negatywnie na ściany kotła. Są to związki smoliste i kwasowe. Związki te w wyniku długotrwałego oddziaływania na ścianki kotła osłabiają je.
Musimy otwarcie stwierdzić, że jest to swoistego rodzaju koszt dążenia do osiągnięcia jak najwyższego poziomu wydajności i najlepszego sposobu spalania w kotłach na paliwa stałe. W przypadku, kiedy byśmy wyprodukowali kocioł zgazujący z żeliwa, czyli z materiału, z którego są produkowane klasyczne typy kotłów i jeśli by on nie był odpowiednio zabezpieczony przed korozją, do jego uszkodzenia najprawdopodobniej doszło by jeszcze szybciej. Dlatego odpowiedzialnie pragniemy stwierdzić, że podana trochę dłuższa żywotność klasycznych kotłów żeliwnych jest spowodowana stosowaną w nich metodą spalania. Uniemożliwia ona jednak osiągnięcie wyższej wydajności i zmniejszenie zanieczyszczania środowiska naturalnego, wraz z możliwością szerszej regulacji zakresu wydajności. Nie jest to również droga na rynki UE. Z takimi kotłami firma ATMOS z pewnością by nie odniosła sukcesu w Niemczech lub Austrii. Aktualnie firma ATMOS eksportujemy na te rynki 70% produkcji. Z tego też powodu dla każdego klienta jest bardziej opłacalny stalowy kocioł zgazujący z wysoką efektywnością i dobrym systemem podłączenia, niż kocioł ze specjalnego materiału za cenę dwa – trzy razy wyższą, albo klasyczny kocioł, który marnotrawi dużą część wyprodukowanej energii cieplnej. Podstawą działań jest osiągnięcie stanu, w którym w komorze nie będą powstawały żadne związki smołowate ani kwasowe, które uszkadzają korpus kotła. Niezbędne jest więc zdefiniowanie podstawowych zasad dotyczących użytkowania kotłów zgazujących:
– Paliwo powinno zawsze być suche o wilgotności 12-20 %
– Należy wykonać w odpowiedni sposób podłączenie kotła z Laddomatem 21 lub zaworem termoregulacyjnym – kocioł nie powinien w żadnym trybie wydajności pracy ochłodzić się poniżej 65 °C, a temperatura wody wychodzącej z kotła powinna wynosić 80 – 90 °C. W innym przypadku dochodzi do wytwarzania się substancji smolistych i kwasów.
– Należy odpowiednio określić wydajność kotła – straty ciepła dotyczące obiektu i rzeczywisty poziom odbioru ciepła muszą być dostosowane do wydajności kotła – używając kotła nie należy przekraczać wyznaczonych parametrów (ekstremalnie przegrzewać lub wychładzać).
– Należy wykorzystywać wydajność kotła – nie można przez dłuższy czas używać kotła wykorzystując jego minimalną wydajność, które daje niską temperaturę spalin (np.
ogrzewanie w lecie tylko wody do bojlera). Kwasy i związki smoliste w takim wypadku, się nie wypalą i dochodzi do ich nadmiernego osadzania się w urządzeniu. W wyniku tego następuje uszkadzanie kotła i komina. Tym wszystkim zagrożeniom można przeciwdziałać poprzez połączenie kotła ze zbiornikiem akumulacyjnym.